Like a rolling stone

 

Οι ακροστιχίδες της Αλίκης και της Ζωής για τον Βάσκο Ντα Γκάμα

 

Αντίο Αλέκο Φασιανέ

 

Η λέσχη ανάγνωσης διάβασε και προτείνει

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΧΑΡΑ   

ΜΕΓΑΛΟΥ-ΣΕΦΕΡΙΑΔΗ ΛΙΑ

Μέσα στη δίνη της μικρασιατικής καταστροφής ένα βρέφος φυγαδεύεται, για να βρει καινούργια πατρίδα και οικογένεια σ' ένα νησί του Αιγαίου. Αυτή είναι η Ελένη, μια αγράμματη νησιώτισσα, που κατέχει τη δυσκολότερη απ' όλες τις τέχνες: την τέχνη της ζωής. Το "ιαματικό" αυτό βιβλίο εξιστορεί τον βίο της, βίο παράλληλο με εκείνον της νεότερης Ελλάδας.

"Βιβλίο γεμάτο αιγαιοπελαγίτικο φως, δροσερό αεράκι, χαμηλούς τόνους, έμπλεο αισιοδοξίας" (ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΑΠΕΡΓΗ)

"Σ' αυτό το βιβλίο ακουμπά η Ελλάδα" (ΒΑΣΙΛΗΣ ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ)

"Αυτό δεν είναι βιβλίο, είναι βάλσαμο ψυχής" (ΤΑΤΙΑΝΑ ΓΚΡΙΤΣΗ-ΜΙΛΛΙΕΞ)

"Ευγνωμονώ τη συγγραφέα για όσα μου έμαθε" (ΝΙΚΟΣ ΓΑΒΡΙΗΛ ΠΕΝΤΖΙΚΗΣ)

"Ο τίτλος συμβολίζει αυτήν ακριβώς τη θετική στάση απέναντι στη ζωή" (ΕΛΕΝΑ ΧΟΥΖΟΥΡΗ)

"Ειδικά σήμερα, με τα όσα έχουν συμβεί στην πολιτική, οικονομική και κοινωνική ζωή του τόπου, βιβλία σαν αυτό μπορούν να δείξουν τον δρόμο σε όλους μας" (ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ)

Ένα βιβλίο που προσφέρει χαρά, αισιοδοξία, γέλιο, κλάμα, αγωνία, φιλοσοφία, τροφή για σκέψη, είναι έμπλεο εικόνων και εντυπώσεων, αποκλείεται να σας αφήσει αδιάφορους. ΠάνοςΤουρλής, CaptainBook.gr 

ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΕΝΑ ΜΠΙΣΚΟΤΟ… Η ΠΙΟ ΝΟΣΤΙΜΗ ΕΚΘΕΣΗ ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΠΕΝΑΚΗ

 

Στο Μουσείο Μπενάκη, μπορείς να δεις μια διαφορετική έκθεση: Για μια οικογένεια, την οικογένεια Παπαδοπούλου, που πριν από 100 χρόνια δημιούργησε ένα εργοστάσιο μπισκότων. Το ζυμάρι για να γίνει χρειάζεται αλεύρι, ζάχαρη, γάλα, βούτυρο και μαγιά για να φουσκώσει. Κι όπως περιμένουμε να φουσκώσει λέμε ιστορίες και παραμύθια. Αυτές τις ιστορίες τις μαζέψαμε, τις διαβάσαμε, πήραμε φράσεις και λέξεις, τις μπλέξαμε με παραδόσεις από πολλές χώρες του κόσμου για ψωμιά, κουλούρια και φτιάξαμε μια καινούργια ιστορία. Είναι όλοι εκεί: Ο φούρναρης που διαλέγει τα υλικά, τα ζυμώνει και τα ψήνει. Τα παιδιά που πλάθουν το ζυμάρι και φτιάχνουν σπιτάκια, ανθρωπάκια που τα βαφτίζουν Σιμιγδαλένιο και Τζίντζερμπρεντμαν, που τα νοστιμεύονται, που σκορπούν ψιχουλάκια να έρθουν τα πουλιά να τσιμπολογήσουν. Είναι εκεί και οι μεγάλοι, ο μπαμπάς και η μαμά σου, που έχουν να σου πουν τις δικές τους ιστορίες για γλυκές πιτούλες, τηγανόψωμα, κέικ πασπαλισμένα με ζάχαρη, φρατζόλες, κουλούρες και παξιμάδια, σταφιδόψωμα, τσουρέκια, μπισκότα και κουλουράκια. Σ’ αυτή την ιστορία, έτσι όπως είναι κρεμασμένη σε έναν τοίχο του μουσείου, υπάρχουν και κλειστά παραθυράκια που αν τα ανοίξεις μπαίνεις κι εσύ στην ιστορία και σκέφτεσαι: «Αν ήμουν φούρναρης ποια παιδιά θα τρώνε τα ψωμιά και τα μπισκότα μου μετά από 100 χρόνια;»

Ειρήνη Βοκοτοπουλου, κοινωνιολόγος, ειδική σε θέματα ανάγνωσης

Δείτε περισσότερα:

https://www.talcmag.gr/hot/gia-na-ginei-ena-mpiskoto/?fbclid=IwAR3TaAazeEPtjPbA9CvFPFlWoQYolBNBTcEz7VHzBUtvAhXH3C4nGQkouV8

Η λέσχη ανάγνωσης διάβασε και προτείνει

 

Ελισάβετ Μουτζάν-Μαρτινέγκου

Αυτοβιογραφία

Πολύ λόγος γίνεται (και δικαίως) για τη Μορφωμένη της Tara Westover. Σχεδόν δύο αιώνες νωρίτερα, η αποκαλούμενη «πρώτη Ελληνίδα πεζογράφος» κατέγραψε σε ένα συγκινητικό αυτοβιογραφικό έργο τη δική της προσπάθεια να «μορφωθεί» και να διαμορφώσει τον εαυτό της όπως ήθελε.

Χρίστος Κυθρεώτης, συγγραφέας

Λιγοστό το έργον της Ζακυνθηνής αυτής κόρης, έμεινε σχεδόν όλο ανέκδοτο· μόνο στα 1881 είδε το φως η αυτοβιογραφία της. Πλησιάζοντας τώρα να γνωρίσουμε τις Ζακυνθινές μητέρες του Κάλβου και του Σολωμού, που βαθιά και οι δύο σημάδεψαν την ψυχή των παιδιών τους, η ανάμνηση της Ελισάβετ Μαρτινέγκου θα μας βοηθήσει να μπούμε στο κατάλληλο κλίμα. Γεννήθηκε στα 1801 και πέθανε στα 1832. Η αυτοβιογραφία της, που την είχε γράψει λίγο πριν πεθάνει, εκτός από την μαρτυρία την οποία παρέχει, αποτελεί σπάνιας ποιότητας λογοτεχνικό κείμενο, ένα από τα πιο αγνά στολίσματα της νέας μας λογοτεχνίας.

Κ. Θ. Δημαράς, Ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας

 

Σπήτι ευρύχωρον, εύμορφα στολισμένον, καλή βιβλιοθήκη, εκκλησία έδεκει σιμά, πεδιάδα διά περίπατον, όποτε ήθελα να ημπορώ να βλέπω τους συγγενείς μου, άκρα ησυχία, καμμία αιτία διά να με κάμη να πέσω εις σφάλμα, ελπίδα πως ημπορούσα διά μέσου της σπουδής να γίνω ωφέλιμη εις την ανθρωπότητα […]

 

Επεθύμησα, είπα, από καρδίας, αλλά εκοίταξα τους τοίχους του σπητιού οπού με εκρατούσαν κλεισμένην, εκοίταξα τα μακρά φορέματα της γυναικείας σκλαβίας και ενθυμήθηκα πως είμαι γυναίκα, και περιπλέον γυναίκα Ζακυνθία και αναστέναξα, αλλά δεν έλειψα όμως από το να παρακαλέσω τον Ουρανόν διά να ήθελε τους βοηθήση να νικήσουν […]

 

Εγώ λοιπόν ακολουθούσα µε τον ίδιον πόθον να σπουδάζω, και δεν είχα εις τον νουν µου άλλον συλλογισµόν παρά µόνον τα γράµµατα.

Δείτε κι αυτά: 

https://www.capodistriasmuseum.gr/persons/elisavet-moutzan-martinegkou/

hhttps://www.lifo.gr/culture/vivlio/poios-itan-o-kosmos-tis-elisabet-moytzan-martinegkoy

https://www.youtube.com/watch?v=CyiPHRVlbiE

https://www.youtube.com/watch?v=IhGtQJ3yKZQ

8η συνάντηση

 

Είδαμε το όμορφο βίντεο του κ. Σουδία για τα βιβλία

Ταξιδέψαμε πάνω στη φωτισμένη υδρόγειο σφαίρα

Επιλέξαμε στα τυφλά τη δική μας χώρα ή ήπειρο

Τώρα πρέπει να ταξιδέψουμε στις πληροφορίες και τις εικόνες για να την παρουσιάσουμε.

 

ΑΣΚΗΣΗ

Φτιάξτε ένα φυλλάδιο (χαρτί Α4 διπλωμένο στα δύο;) όπου θα διαφημίσετε καλαίσθητα τη χώρα που επιλέξατε. Χρησιμοποιήστε χάρτη, σημαία, τραγούδι, φαγητό, αξιοθέατα, έργα τέχνης, σπουδαίους ανθρώπους, ήθη και έθιμα, συγγραφέα, βιβλίο κ.α)

Η παρουσίασή σας μπορεί να είναι και ηλεκτρονική

 

Η εργασία του Λάμπρου

8 συνήθειες που μας κάνουν εξυπνότερους

 Διαβάζουμε (μανιωδώς)

Και οτιδήποτε. Δεν έχει σημασία αν είναι κόμικ, (αν και η λογοτεχνία κάνει θαύματα), ή αν ειναι το αγαπημένο μας best seller. Αρκεί να διαβάζουμε, λένε λογοθεραπευτές και επιστήμονες των διαταραχών λόγου. Ό,τι κι αν είναι το βιβλίο, οξύνεται η φαντασία. Και όπως κι αν γράφει κάποιος, αυτός που διαβάζει μπαίνει στη διαδικασία για λογικά άλματα, συμπεράσματα και χρήση δικών του διατυπώσεων. Με λίγα λόγια το μυαλό «δουλεύει» στο φουλ.

Διαβάστε όλο το άρθρο