Σκόρπιες καλοκαιρινές αναγνώσεις
Η λέσχη ανάγνωσης προτείνει
ΟΙ ΓΑΤΕΣ ΤΗΣ ΚΟΠΕΓΧΑΓΗΣ
Τζέιμς Τζόις
Πώς διασχίζει
κανείς καλύτερα το δρόμο;
Με οδηγίες από
αστυφύλακα; Ή από γάτες οδηγημένος;
Ο Τζέιμς Τζόις,
σεσημασμένος αναρχικός της ύπαρξης, δεν έχει καμιά αμφιβολία για την απάντηση
και είναι αποφασισμένος γελώντας να τη μοιραστεί με τους κατοίκους της
Κοπεγχάγης μια που, απ’ όσο φαίνεται, η πατρίδα του Άμλετ ξεχειλίζει από
αστυφύλακες μα έχει ξεμείνει από γατιά!
Γραμμένο το 1936 σε
μια επιστολή προς τον τετράχρονο εγγονό του, αυτό το εύθυμο παραμύθι συνιστά
έναν τζοϊσικώς αναιδέστατο Δούρειο Γάτο που χλευάζει την καταστολή μαθαίνοντας σε
παιδιά και μεγάλους να διασχίζουν ελεύθεροι το δρόμο, χωρίς οδηγίες από
αστυφύλακα. Μόνο από γάτες οδηγημένοι.
Ο Τζέιμς
Τζόις αντιπαθούσε τα σκυλιά, αγαπούσε όμως τις γάτες, κάτι που αποτυπώνεται και
στον Οδυσσέα, αφού ο Λεοπόλδος Μπλουμ έχει γάτα.
Η επιστολή προς τον
εγγονό του με την ιστοριούλα αυτή βρέθηκε ανάμεσα σε άλλα χαρτιά του συγγραφέα
αποθηκευμένα σε ένα παλιό μπαούλο, τα οποία από χέρι σε χέρι μέσα στην
οικογένεια είχαν έρθει στην κατοχή του θετού γιού του γιού του Τζόις, ο οποίος
τα δώρισε στο Ίδρυμα Τζέιμς Τζόις στη Ζυρίχη.
Είναι η πρώτη φορά
που η ιστορία για τις Γάτες της Κοπεγχάγης εμφανίζεται τυπωμένη αυτόνομα και
εικονογραφημένη σε βιβλιαράκι για μικρούς και μεγάλους.
http://www.bookbar.gr/oi-gates-tis-kopegxagis/shots
Ο ΑΡΑΠΗΣ ΜΑΣ
ΦΙΛΝΤΙΣΗ
ΣΟΦΙΑ
Ο Αράπης είναι ένας γάτος που έζησε στα μέσα του
προηγούμενου αιώνα. Γεννήθηκε σε μια μικρή επαρχιακή πόλη με ευρύχωρα σπίτια με
κεραμοσκεπές, μια πόλη με γειτονιές και πολλά παιδιά. Ταξίδεψε με το τρένο στην
πρωτεύουσα, όπου μετακόμισε η οικογένεια που τον φιλοξένησε, τον αγάπησε και
τον βάφτισε. Στην Αθήνα γνώρισε νέες γειτονιές και καινούργια «αφεντικά» και
παρατήρησε όλα όσα γίνονται γύρω του. Ένας γάτος που έζησε στα μέσα του
προηγούμενου αιώνα έχει πολλά να πει: για τους ανθρώπους που τον φιλοξένησαν,
τη ζωή τους, για τον κόσμο που άλλαξε. Ένας γάτος που ...θυμάται είναι μια
όμορφη, ζεστή συντροφιά για μικρούς και μεγάλους αναγνώστες.
"Αποσπάσματα
από το βιβλίο του ωκεανού"
Ισίδωρος Ζουργός
"Ο Ζουργός έγραψε ένα μυθιστόρημα που δείχνει να αγνοεί
το επίκαιρο σήμερα και να στρέφεται προς το διαχρονικό χτες· ένα χτες
βουτηγμένο στη δυναμική της παράδοσης και την υπαινικτικότητα του θρύλου".
(Μάνος Κοντολέων, περ. "Εντευκτήριο")
"Δώδεκα διηγήματα περιπλανώμενα"
Γκαμπριέλ Γκαρθία Μαρκές
«...Ονειρεύτηκα πως ακολουθούσα τη δική μου κηδεία, με τα
πόδια, περπατώντας ανάμεσα σε μια συντροφιά από φίλους ντυμένους με αυστηρό
πένθος αλλά με γιορτινό κέφι. Όλοι δείχναμε χαρούμενοι που ήμασταν μαζί. Κι εγώ
περισσότερο απ' όλους, για κείνη την ευχάριστη ευκαιρία που μου έδινε ο θάνατος
να ξαναβρεθώ με τους φίλους μου από τη Λατινική Αμερική, τους πιο παλιούς, τους
πιο αγαπημένους, αυτούς που δεν είχα δει για πολύ καιρό. Στο τέλος της τελετής,
όταν άρχισαν να φεύγουν, έκανα να πάω μαζί τους, αλλά ένας απ' αυτούς μου έδωσε
να καταλάβω, με τελεσίδικη αυστηρότητα, πως για μένα η γιορτή είχε τελειώσει!»
* * * Ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, με αυτή τη συλλογή του, ξαναγυρίζει στο
διήγημα, το είδος που πρωτοέγραψε στα πρώτα του λογοτεχνικά βήματα. Με αφορμή ένα
όνειρο για το δικό του θάνατο, μας περιγράφει με τη γνωστή πια μαεστρία του, σ'
αυτά τα δώδεκα λογοτεχνικά κομψοτεχνήματα, κάθε είδους «θάνατο» που μπορούμε να
βιώσουμε σαν άνθρωποι.
Δείτε κι αυτά:
https://www.anoixtoparathyro.gr/%CE%B4%CF%8E%CE%B4%CE%B5%CE%BA%CE%B1-%CE%B4%CE%B9%CE%B7%CE%B3%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CF%80%CE%BB%CE%B1%CE%BD%CF%8E%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B3/
https://www.anoixtoparathyro.gr/%ce%b3%ce%ba%ce%ac%ce%bc%cf%80%ce%bf-%ce%bf-%ce%bc%ce%ac%cf%81%ce%ba%ce%b5%cf%82-%cf%83%ce%b5-%ce%ba%cf%8c%ce%bc%ce%b9%ce%ba/
Η ΠΕΡΟΥΚΕΡΙΣΣΑ
ΤΟΥ ΒΙΒΑΛΝΤΙ
ΑΡΑΟΥΖΟΥ
ΕΥΤΕΡΠΗ
Μάντοβα 1725. Μετά το θάνατο του πατέρα της Ανσέλμο,
φημισμένου περουκέρη στη Μάντοβα, η δεκαπεντάχρονη Υπατία ανοίγει τα φτερά της
για τη Βενετία, όπου αναζητεί στέγη και εργασία στο κατάστημα του διάσημου
Έλληνα περουκοποιού Χρυσόστομου Βραχίμη. Υπό την καθοδήγησή του, η νεαρή κοπέλα
κατακτά τους κοσμικούς κύκλους της πόλης και γνωρίζει μεταξύ άλλων
προσωπικοτήτων της εποχής το σύνθετη Αντόνιο Βιβάλντι, ο οποίος διδάσκει
μουσική στα ορφανά κορίτσια στην εκκλησία της Πιετά. Τόσο πολύ εντυπωσιάζεται ο
μαέστρο από το ταλέντο της, ώστε ζητά την άδεια από το δάσκαλό της να του φτιάχνει
εκείνη τις περούκες για τις όπερες που ανεβάζει στα διάφορα θέατρα. Αρχίζει
έτσι ένα περίεργο ταξίδι μεταξύ του Κόκκινου Παπά και της Υπατίας, με τη μοίρα
που τους φέρνει κοντά να παίζει τα δικά της απρόβλεπτα παιχνίδια, με φόντο το
ζοφερό σκηνικό μιας Βενετίας γεμάτης μυστήριο και ίντριγκες.
Διαβάστε ένα απόσπασμα
https://docplayer.gr/10044343-I-peroykerissa-toy-vivalnti-mpastarda.html
Ο φοίνικας
Μυθιστόρημα
Συγγραφέας: Χωμενίδης
Χρήστος Α.
Εµπνευσµένος από τον έρωτα της Εύας Πάλµερ και του Άγγελου
Σικελιανού —µα όχι προσηλωµένος στα αληθινά γεγονότα— ο Φοίνικας
είναι το πιο φιλόδοξο έργο του Χωµενίδη.
Καλύπτει εβδοµήντα σχεδόν χρόνια, από το 1860 έως το 1927. Κινείται από τα
βοσκοτόπια της Πάρνηθας µέχρι τη Νέα Υόρκη των αρχών του 20ού αιώνα κι από το
«µαύρο 1897» ίσαµε τους Βαλκανικούς Πολέµους, τη Μικρασιατική Καταστροφή, τη
µεσοπολεµική Αθήνα, το Πήλιο, τους Δελφούς… Ένα πλήθος ιστορικών
προσώπων —ή µυθιστορηµατικών αντανακλάσεών τους— παρελαύνει στις
σελίδες του. Από τον Ελευθέριο Βενιζέλο, τον Κωστή Παλαµά, την Κυβέλη έως τον
Κώστα Καρυωτάκη, τον λαϊκό ζωγράφο Θεόφιλο, τον Μάρκο Βαµβακάρη…
Κυρίως όµως ο Φοίνικας δεν αφήνει ανέγγιχτο κανένα από τα µεγάλα, τα διαχρονικά
ζητήµατα. Την καταγωγή και την ταυτότητα του καθενός, τον έρωτα, τη
γονεϊκότητα, τις ολισθηρές στροφές του βίου, την πίστη και την προδοσία, την
αγωνία για ένα νόηµα που θα υπερβαίνει τον θάνατο.
Ο φοίνικας, το εµβληµατικό πουλί που αιώνια καίγεται από την
ίδια τη φωτιά του και αιώνια ξαναγεννιέται από τις στάχτες του,
κυριαρχεί —έστω και αθέατος— από την αρχή του µυθιστορήµατος. Και αποθεώνεται
στο τέλος του.
ΚΡΙΤΙΚΕΣ
https://diastixo.gr/kritikes/ellinikipezografia/10358-xomenidis-foinikas
https://www.protagon.gr/epikairotita/44341630451-44341630451
http://www.kulturosupa.gr/art-book/diavasame-finikas--24514/
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
https://www.andro.gr/empneusi/christos-xomenidis-phoenix/
ΔΕΙΤΕ ΚΙ ΑΥΤΟ
https://www.youtube.com/watch?v=H2TRva5Da4Y
Ζευγάρια που έγραψαν την ιστορία της Ελλάδας
Λένα Διβάνη
Πόσο επηρεάζει άραγε η προσωπική ζωή των πρωταγωνιστών της
ιστορίας την πολιτική δράση τους αλλά και αντιστρόφως, πόσο επηρεάζει η δημόσια
έκθεση τα του οίκου τους; Αυτό διερευνά το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας.
Γιατί είναι δύσκολο να κατανοήσουμε τις αποφάσεις ενός δημόσιου προσώπου χωρίς
να γνωρίζουμε τις ανομολόγητες ανάγκες του, τα τραύματά του.
Αν δεν ξέρεις τι σήμαινε για την Έλλη Παππά ο Μπελογιάννης, πώς να
δικαιολογήσεις την απόφασή της να γεννήσει το παιδί του, αν και παντρεμένη με
άλλον, φυλακισμένη και μελλοθάνατη; Πώς να ερμηνεύσεις τη διαλυτική στάση του
Ανδρέα Παπανδρέου απέναντι στην Ένωση Κέντρου αν δεν ξέρεις την άβυσσο που τον
χώριζε από τον πατέρα του; Και ο Παύλος γιατί άραγε άφησε τη Φρειδερίκη να
γίνει από βασίλισσα βασιλιάς;
Διάλεξα να μιλήσω για ζευγάρια γιατί στον έρωτα και στη συμβίωση είμαστε όλοι
έκθετοι και γυμνοί, ολόκληροι. Φυσικά άκουγα συνεχώς στα αυτιά μου τον
αντίλογο: Πώς να μαντέψω τη δυναμική ενός ζευγαριού, πώς να συνοψίσω το φως και
το σκοτάδι του; Η αμφιβολία όμως δε με σταμάτησε, απλώς έθρεψε τη γοητεία της
έρευνας. Βούτηξα με το κεφάλι στις ζωές τους και κυριολεκτικά τους αγάπησα
προσπαθώντας να δω μέσα από τα μάτια τους. Δεν ήθελα απλώς να ψαχουλέψω τα
συρτάρια τους, ήθελα να καταλάβω τους περιορισμούς που η κοινωνία τούς επέβαλλε
τότε, να δώσω σάρκα και οστά στις χάρτινες φιγούρες των πρωτοσέλιδων.
Διάλεξα τα πιο επιδραστικά ζευγάρια, τα πιο έντονα για να καλύψουν την ιστορία
της Ελλάδας από το 1821 ως τη χούντα. Οι άντρες λόγω εποχής είναι πρωταγωνιστές
αλλά και οι γυναίκες της ζωής τους είναι εξίσου σημαντικά, φλεγόμενα πρόσωπα.
Ελπίζω να απολαύσετε όσο απήλαυσα εγώ αυτή την ακροβασία ανάμεσα στην ιστορία
και στη λογοτεχνία". Λ. Δ.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
https://www.youtube.com/watch?v=XfI7F3sff-s
ΚΡΙΤΙΚΗ
https://diastixo.gr/kritikes/diafora/14335-zevgaria-ellada
ΤΑ ΨΗΛΑ ΒΟΥΝΑ ΤΗΣ ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑΣ
ΓΙΑΝ
ΜΑΡΤΕΛ
Λισαβόνα, 1904. Ένας νέος άνδρας, ο Τομάς, ανακαλύπτει ένα
παλιό ημερολόγιο με αναφορές σε ένα ασυνήθιστο τεχνούργημα, το οποίο -αν
καταφέρει να το βρει- θα μπορούσε να επαναπροσδιορίσει την Ιστορία.
Τριάντα πέντε χρόνια αργότερα, ένας Πορτογάλος
παθολογοανατόμος, φανατικός αναγνώστης των βιβλίων μυστηρίου της Αγκάθα Κρίστι,
θα βρεθεί αντιμέτωπος με μια περίεργη κατάσταση, απόρροια της αποστολής του
Τομάς
Πενήντα χρόνια μετά, ένας Καναδός γερουσιαστής,
θρηνώντας την απώλεια της πολυαγαπημένης του συζύγου, βρίσκει καταφύγιο στο
χωριό των προγόνων του στη βόρεια Πορτογαλία. Μαζί του όμως έχει μια πολύ
ασυνήθιστη παρέα: έναν χιμπαντζή. Εκεί, η αιωνόβια αποστολή θα φτάσει στην
αναπάντεχη ολοκλήρωσή της.
Τα Ψηλά Βουνά της Πορτογαλίας -περιπέτεια αναζήτησης, ιστορία
φαντασμάτων και σύγχρονος μύθος μαζί- είναι μια οδυνηρή εξερεύνηση της μεγάλης
αγάπης και της μεγάλης απώλειας. Κείμενο γεμάτο τρυφερότητα, χιούμορ και ανεξάντλητες
εκπλήξεις, καλεί τον αναγνώστη σε ένα οδοιπορικό στην Πορτογαλία του περασμένου
αιώνα αλλά και σε μια χαρτογράφηση της ανθρώπινης ψυχής.
Δείτε κι αυτά:
https://www.youtube.com/watch?v=Ym1QcfluPX4
https://apps.psichogios.gr/pdf/preview/el/17915
http://lesxianagnosisbiblioudegas.blogspot.com/2018/09/yann-martel.html
https://www.cuemagazine.gr/2017/07/20/gian-martel-ta-psila-vouna-tis-portogalias/
